Wanneer poëzie een verhaal vertelt

67 seconden

voor zeven verdiepingen

met drie regels die Will volgt

om zo zijn grote broer te wreken.

'67 seconden' van Jason Reynolds is de eerste verse novel waarmee ik in aanraking kwam. Sterker nog, voordat ik dit boek gelezen had, zou ik nooit hebben durven dromen over een verhaal dat verteld wordt in poëzievorm.

Ondanks dat ik dit een vernieuwende manier vind om een verhaal over te brengen naar de lezer, moet ik toegeven dat het voor mij eventjes duurde om aan de schrijfstijl te wennen. Ik denk dat ik 60 blz. ver was voordat ik de vlotheid en snelheid onder die knie had die dit soort roman met zich meebrengt.

Ik zie echter het potentieel voor mijn leerlingen. Een boek van 306 blz. lijkt voor sommigen een onuitvoerbare opdracht. Een verse novel zou dan tot een overwinningsgevoel kunnen leiden, aangezien de bladzijden hierin voorbijvliegen. Ikzelf heb slechts enkele uren nodig gehad om dit boek uit te lezen, iets waar ik normaal gezien toch een dag of twee over doe. Daar komt bij dat het makkelijk is om pauzes te pakken tijdens het lezen. In een normale jeugdroman voel je jezelf al snel genoodzaakt om tot het einde van een hoofdstuk te lezen omdat je anders niet meer weet waar je gebleven was. In een verse novel is dit niet nodig. Door de beperkte stukken tekst op de bladzijden kan je op eender welk moment het boek neerleggen en vervolgens de rode draad weer oppikken.

Voor mij was het vooral indrukwekkend hoe de schrijver erin slaagde om verschillende tijdslijnen door elkaar te weven zonder de lezer kwijt te raken. De dichtvorm die Reynolds gebruikt, werkt hier verrassend goed voor. Iets wat ikzelf - en ook mijn familieleden aan wie ik het boek heb laten zien - eerst niet goed konden geloven. Het idee dat een verhaal door gedichten verteld kon worden, was tot dit boek mij een onbekend concept.

Een ander leuk detail was hoe de schrijver het tijdsverloop van het verhaal visueel duidde met tekeningen van de liftdeuren en de verdiepingen. Voor ons als lezer duurt het verhaal langer dan de 67 seconden die het voor Will zijn. Deze tekeningen zijn dan een toffe manier om hier terug op attent gemaakt te worden. Verder draagt de simplistische tekenstijl ook bij tot de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt.

Een verse novel is voor mij een ideale manier om leerlingen die niet graag/niet goed kunnen lezen toch een overwinningsgevoel te bezorgen. Verder zijn deze boeken ook perfect voor mensen die graag willen lezen maar niet veel tijd hebben, bijvoorbeeld omdat ze een fulltime job combineren met studeren. Al in al was dit een geslaagde leeservaring voor mij, zeker voor herhaling vatbaar.