The New Mutants: superhelden met een vleugje horror

De Fox Marvel productie The New Mutants is eindelijk te bekijken in de cinema. Na drie jaar uitstel kan het grote publiek de diverse cast zien spelen in een superheldenfilm die zich apart zet van de rest door het vleugje horror dat eroverheen gegoten is.

Het horrorelement dat deze film onderscheidt van de reguliere superheldenfilms was zeker één van de grote redenen waarom ik zo graag deze film wilde zien. Horror is al lange tijd mijn favoriete filmgenre en ik mijn nieuwsgierigheid was dan ook geprikkeld om dit tot leven te zien komen in deze setting. Het verhaal leent zich uitstekend tot het exploreren van de demonen waar elk individueel karakter mee worstelt terwijl ze proberen hun nieuwe krachten onder controle te krijgen. Het is een film die laat zien wat de impact is van het verleden op de acties in het heden; die dieper ingaat op het belang van verwerken van trauma en dit samen met anderen.

The New Mutants is een verhaal dat zich leent tot herkenning. Als 23-jarige ben ik nog steeds op zoek naar wie ik ben en hoe ik om moet gaan met bepaalde aspecten van mezelf. Dit begon in mijn pubertijd, dezelfde leeftijd als de karakters in deze film. Marvel heeft een beredeneerde keuze gemaakt om de krachten te laten verschijnen in deze levensfase. Welke tiener herkent zichzelf niet in het feit dat hun lichaam helemaal verandert en dat je het op bepaalde momenten niet meer onder controle hebt? Ikzelf heb mijn liefde voor deze films ontdekt als kind en ben ermee opgegroeid. Binnen mijn vriendengroep leefden we lange tijd van film tot film, helemaal tot aan Avengers Endgame en Spiderman Far from Home die het einde van fase 3 betekenden. Deze films zorgden doorheen de drie fasen niet alleen voor herkenbaarheid, maar ook voor verbondenheid. Ik hoop dat The New Mutants hier voor de nieuwe generatie ook toe kan bijdragen.

Horror en superhelden? In mijn ogen een geslaagde combinatie die doet verlangen naar meer!